بادبادک باز

تو کدوم کوهی که خورشید
از تو چشم تو می‌تابه
چشمه چشمه ابر ایثار
روی سینه‌ی تو خوابه
تو کدوم خلیج سبزی
که عمیق ، اما زلاله
مثل اینه پاک و روشن
مهربون مثل خیاله
کاش از اول می‌دونستم
که تو صندوقچه‌ی قلبت
مرهمی‌داری برای
زخم این همیشه خسته
کاش از اول می‌دونستم
که تو دستای نجیبت
کلیدی داری برای
درای همیشه بسته
تو به قصه‌ها می‌مونی
ساده اما حیرت آور
شوق تکرار تو دارم
وقتی می‌رسم به آخر ...